Düş-eş

imana, kitaba dokunulmadan
soyulup,
başucuna konulan
esrarla geri kazanılmış
bir fahişe gibi
ağlıyorken
an:

ben en çok sizinle
bastım frene
tutmaması düşüyle.

• Dirik, Özge: “Düş-eş”, Öteki-siz, Aralık-Ocak-Şubat 2005, Sayı 4, s. 30.